Wtorek Naukowy z dr. hab. Rafałem Styłą

11 10 2024

Kategoria: Aktualności pracownicze, Aktualności Sekretariatu ds. studenckich, Aktualności Wydziału, Konferencje i spotkania naukowe

Dziekan Wydziału Psychologii Uniwersytetu Warszawskiego

dr hab. Kamil Imbir, prof. ucz.

ma przyjemność zaprosić

całą społeczność Wydziału Psychologii UW

na spotkanie z cyklu Wtorków Naukowych, które odbędzie się 22 października 2024 roku o godzinie 15:15 na auli Wydziału Psychologii. 

Gościem wydarzenia będzie dr hab. Rafał Styła z Wydziału Psychologii UW, który wygłosi wystąpienie pt.

Synchronizacja emocji, ruchów ciała i subiektywna jej ocena w interakcjach diadycznych w psychoterapii. Analizy wykorzystujące automatyczne rozpoznawanie emocji (iMotions), Analizę Energii Ruchu (MEA) oraz Kwestionariusz Synchronizacji w Rozmowie

Abstrakt:

Synchronizację można szeroko zdefiniować jako koordynację fizjologii i zachowania oddziałujących na siebie jednostek. Synchronizacja dotyczy wszystkich modalności, które można koordynować w interakcjach interpersonalnych, takich jak zachowania niewerbalne (np. ruchy ciała, emocjonalna ekspresja twarzy), język (np. dopasowanie stylu języka), prozodia (np. wysokość głosu) i fizjologia (np. przewodnictwo skórne, zmienność rytmu serca). W prezentacji zostaną przedstawione analizy wyników badania własnego dotyczące 10-minutowych rozmów psychologicznych nagranych za pomocą trzech kamer. Analizy dotyczyć będą obiektywnych miar zachowania (emocji odczytanych z twarzy za pomocą oprogramowania iMotions oraz ruchów ciała za pomocą Motion Energy Analysis (MEA)) oraz subiektywnej oceny dokonanej za pomocą Kwestionariusza Synchronizacji w Rozmowie stworzonego przez zespół eMPAT lab. Wyniki badania wskazują na związek między obiektywnymi i subiektywnymi miarami synchronizacji a efektami spotkania (subiektywną ocenę relacji z rozmówcą oraz korzyści ze spotkania). Wyniki badania zostaną omówione w kontekście badań nad synchronizacją w psychoterapii oraz tezy, że synchronizacja zapewnia innowacyjne, empiryczne podejście do zrozumienia niektórych aspektów relacji psychoterapeutycznej opisywanych w literaturze psychoanalitycznej, takich jak pomieszczanie lub funkcja alfa W. Biona.