Nagroda Szumana dla dr Sternak
11 06 2024
Kategoria: Aktualności Wydziału
Z dumą informujemy, że dr Agnieszka Sternak otrzymała przyznawaną przez Polskie Stowarzyszenie Psychologii Rozwoju Człowieka Nagrodę im. Stefana Szumana za pracę naukową poświęconą zagadnieniom rozwoju człowieka w kategorii rozprawa doktorska. Nagroda im. Stefana Szumana jest prestiżową nagrodą w obszarze psychologii rozwojowej, przyznawaną jedynie za wybitne osiągnięcia. Dr Sternak jest drugą osobą z naszego Wydziału, której przyznano tę nagrodę – pierwszy był prof. Jan Cieciuch.
Dr Agnieszka Sternak interesuje się psychopatologią rozwojową, diagnozą funkcjonalną, uniwersalnym projektowaniem w edukacji, analizą treści wypowiedzi i możliwości zawartych w jakościowych metodach poznawania i oddziaływania na człowieka, a także środowiskowymi oddziaływaniami w terapii. W działalności naukowej przygląda się społecznym fenomenom z obszarów psychologii zdrowia, rozwoju i edukacji w celu ich zrozumienia, w odwołaniu do założeń konstrukcjonizmu społecznego.
Pracowała w Centralnym Szpitalu Klinicznym, Warszawskim Uniwersytecie Medycznym, Instytucie Psychologii Zdrowia, a także w placówkach oświatowych i terapeutycznych. Na Uniwersytecie Warszawskim prowadzi zajęcia dotyczące zagadnień rozwoju umiejętności psychologicznych, psychologii rozwojowej, specjalnych potrzeb edukacyjnych oraz jakościowych metod badawczych.
Praca Terapia integracji sensorycznej dzieci w relacjach matek. Interpretacyjna Analiza Fenomenologiczna została obroniona przez dr Sternak w październiku 2023 na Wydziale Psychologii. Celem przeprowadzonych przez naukowczynię badań było poznanie znaczenia doświadczeń związanych z uczestnictwem w procesach diagnozy i terapii metodą SI. Opisy tych doświadczeń oraz ich interpretacja miały na celu lepsze poznanie i pogłębione zrozumienie okoliczności i motywów zainteresowania metodą SI w konkretnym kontekście społeczno-kulturowym. Badaczka skupiła się na rodzinach dzieci, u których zidentyfikowano trudności charakterystyczne dla zaburzeń integracji sensorycznej. Przeprowadziła 13 pogłębionych wywiadów z matkami. Wykorzystała metodologię Interpretacyjnej Analizy Fenomenologicznej (IPA), która pozwoliła na identyfikację wspólnych dla badanych kobiet wątków.
Oto niektóre z nich:
- terapeutyczna funkcja diagnozy SI – badane matki dostrzegały wartość diagnozy w procesie terapii, ponieważ pozwalała ona zrozumieć specyficzne potrzeby dziecka
- terapia SI jako odpowiedź na niezaspokojone potrzeby dzieci i matek
- fizyczne i emocjonalne osamotnienie matek – matki często doświadczały samotności podczas terapii swoich dzieci
- terapia SI jako jedno z wielu oddziaływań diagnostycznych i terapeutycznych – metoda SI stanowiła część większego procesu leczenia
- diagnoza i terapia SI źródłem różnorodnych uczuć – matki przeżywały różnorodne emocje związane z diagnozą i terapią
- terapeuta jako człowiek o wielu kompetencjach – kompetencje terapeuty były kluczowe dla efektywności terapii
- profil dziecka-adresata terapii SI – zrozumienie indywidualnych cech dziecka było istotne dla matek
- zmiany w rodzinie w wyniku terapii SI – terapia SI inicjowała zmiany dotyczące całego systemu rodzinnego.
Znaczenia skonstruowane na płaszczyźnie doświadczenia indywidualnego i osadzone w konkretnym kontekście społeczno-kulturowym pozwalają lepiej rozumieć zjawisko zainteresowania metodą SI i jej obserwowanej popularności. Praca dr Sternak pokazuje także charakter i dynamikę zmian w procesach diagnostyczno-terapeutycznych z udziałem dzieci, obserwowanych na przestrzeni ostatnich 50 lat. Mamy nadzieję, że pozwoli wyznaczyć nowe kierunki badań w dziedzinie.
Promotorem pracy doktorskiej jest dr hab. Anna Cierpka.