Ta strona wykorzystuje ciasteczka ("cookies") w celu zapewnienia maksymalnej wygody w korzystaniu z naszego serwisu. Czy wyrażasz na to zgodę?

Czytaj więcej

List od Wydziału Psychologii: Jak reagować na kontakt z treściami dotyczącymi tragedii z dnia 7 maja na UW / Letter from the Faculty of Psychology: How to Respond to Content Related to the Tragedy of May 7 at the University of Warsaw

Kategoria: Aktualności Sekretariatu ds. studenckich, Aktualności Wydziału

English version HERE

Drodzy Państwo,

Jako pracownicy oraz Rada Samorządu Studenckiego Wydziału Psychologii Uniwersytetu Warszawskiego chcemy odnieść się do tragedii, która w dniu 7 maja miała miejsce na kampusie naszego uniwersytetu i dotyczy wszystkich członków naszej społeczności. W odpowiedzi na wydarzenie o tak dramatycznym charakterze pojawiają się różne reakcje wśród Społeczności Uniwersytetu Warszawskiego. Bycie bezpośrednio lub pośrednio świadkiem tragedii uruchomiło lawinę następstw m.in. w postaci skrajnych emocji.

Wiemy z licznych badań, że kryzysowa sytuacja może uruchamiać różne strategie radzenia sobie, począwszy od odrętwienia i niedowierzania, unikania sytuacji poprzez silne emocje aż po próby adaptacji i poszukiwania pomocy, często na drodze komunikacji w celu aktywnego znalezienia wsparcia i zrozumienia. Warto wiedzieć, że te wszystkie sposoby poradzenia sobie w kryzysie to naturalne, normalne reakcje. Każdy z nas w okolicznościach tak alarmujących doświadcza lęku i bezradności, co często uruchamia automatyczne, bezrefleksyjne reakcje.

W celu odzyskania kontroli, ochrony siebie przed przerażeniem, zdarza się nam podejmować odruchowo działania, które w dłuższej perspektywie mogą być krzywdzące dla nas samych lub/i innych osób. We współczesnej rzeczywistości często są one realizowane za pośrednictwem nowych mediów. W nadziei na zrozumienie tego, co niezrozumiałe, a w ślad za tym w celu uspokojenia unikamy treści dotyczących zdarzenia lub odwrotnie – aktywnie poszukujemy informacji o brutalnym akcie. Inną strategią jest szybki osąd czy ukaranie winnych. To „przywrócenie sprawiedliwości” bywa realizowane w sposób szkodliwy, poprzez hejt w mediach społecznościowych wymierzony w uczestników zdarzenia.

Z badań wiemy, że takie zachowania nie są pomocne, ponieważ pogłębiają czarno-biały odbiór sytuacji i często prowadzą do cierpienia.

Tymczasem jako ludzie dysponujemy kompetencjami i zdolnościami  dającymi możliwości radzenia sobie z sytuacją nie przeciw komuś, ale dla kogoś. Taką umiejętnością jest empatia, czyli wrażliwość na krzywdę innego, ale też swoją własną. Oznacza to zarówno okazanie łagodności i współczucia wobec samego siebie – „mogę się w tej sytuacji bać”, „może mi być trudno”, „mogę nie wiedzieć co robić”, „mogłem/mogłam w sytuacji kryzysowej zachować się inaczej niż na co dzień”… Oznacza także łagodność i wyrozumiałość wobec siebie nawzajem – że „inni mogą się w tej sytuacji się bać”, „może być im trudno”, „mogli/-ły nie wiedzieć co robić”, „mogli/-ły w sytuacji kryzysowej zachować się inaczej niż na co dzień”…

Postawa empatycznego, wzajemnego wsparcia i solidarności w rozumiejącym reagowaniu ma szansę pomóc naszej społeczności jako całości w radzeniu sobie z tym tragicznym przeżyciem.

Jeśli miałeś/-aś kontakt z treściami dotyczącymi tragedii z 7 maja na UW:

  • Zastanów się, jak się czujesz? Pomyśl, jaki wpływ/znaczenie dla innych mogą mieć udostępniane przez Ciebie treści.
  • Jeżeli jesteś świadkiem hejtu, porozmawiaj z osobą, której dotyka hejt, wyraź swoje wsparcie. Dbaj także o swoje bezpieczeństwo – możesz napisać do atakowanej osoby w wiadomości prywatnej.
  • Pamiętaj, że w obliczu kryzysu ludzie często robią różne rzeczy bez zastanowienia, z lęku, niekoniecznie z powodu wrogich intencji.

Kiedy widzimy osobę hejtującą, możemy jej zwrócić uwagę i uświadomić łamanie normy. To zwykle wpływa na modyfikację takiego zachowania. Należy to robić grzecznie, ale jednak stanowczo. W sytuacji eskalacji zgłoś to do administratora serwisu – pamiętaj, nie tylko ofiara może to zrobić.

Zadbaj o siebie i innych – w razie potrzeby sięgnij po profesjonalne wsparcie lub poleć je, jeśli widzisz inną osobę w potrzebie:

Telefon zaufania UW: 22 552 44 24
Telefon Centrum Pomocy Psychologicznej UW: +48 694 711 731
Ombudsman UWombudsman@uw.edu.pl
Rzeczniczka Praw Studenckich: 602 688 113; rps@samorzad.uw.edu.pl
Pełnomocniczka ds. Równościmagdalena.michalowska@samorzad.uw.edu.pl

Wersja polska TUTAJ

Dear All,

As members of the Faculty of Psychology and the Students’ Council at the University of Warsaw, we would like to address the tragic event that occurred on our campus on May 7. This incident has deeply affected our entire university community.

In response to such a dramatic event, people may experience a wide range of emotional reactions. Being directly or indirectly exposed to a tragedy can trigger intense emotions and psychological responses. Research shows that crises can activate various coping strategies — from numbness and disbelief, avoidance, and intense emotional reactions, to efforts to adapt and seek help, often through communication in search of support and understanding.

It is important to recognize that all of these responses are natural. In alarming circumstances, it is normal to feel fear and helplessness, which can lead to automatic, unreflective reactions.

In an attempt to regain a sense of control and protect ourselves from overwhelming fear, we may act automatically – sometimes in ways that, over time, can be harmful to ourselves and/or others. In today’s digital world, such actions often take place through social media. In our search for understanding and a sense of calm, we may either avoid content related to the event or, conversely, actively seek out information about the violent act. Another common reaction is the urge to quickly assign blame or demand punishment. Unfortunately, this pursuit of “justice” can manifest in harmful ways, such as online hate directed at those who have been directly present in the dramatic event.

Studies show that such behaviors are not helpful. They reinforce black and white thinking and often lead to further suffering.

However, as human beings, we possess the capacity to respond not against others, but in a helpful way. One of the most powerful tools we have is empathy – sensitivity to the suffering of others, as well as to our own. This means showing kindness and compassion toward ourselves — acknowledging that “it’s okay to feel afraid,” “it’s okay to struggle,” “it’s okay not to know what to do,” or “I may have reacted differently in a crisis than I normally would.” It also means extending that same understanding to others – recognizing that “others may be afraid,” “they may be struggling,” “they may not have known what to do,” or “they may have acted differently in a crisis than they usually would.”

An attitude of empathetic support and solidarity can help our community as a whole cope with this tragic experience.

When encountering content related to the May 7 tragedy at UW:

  • Reflect on how you feel. Consider the potential impact your shared content may have on others.
  • If you witness online hate, reach out to the person affected and express your support. Take care of your own safety as well – you can send a private message instead of engaging publicly.
  • Remember that in times of crisis, people often act out of fear, not necessarily with hostile intent.

If you see someone spreading hate, you can point out that their behavior is inappropriate. This often leads to a change in behavior. Do so politely but firmly. If the situation escalates, report it to the platform administrator – remember, it doesn’t have to be the victim who reports it.

Take care of yourself and others. If needed, seek professional support or recommend it to someone who may be struggling:

University of Warsaw Helpline: +48 22 552 44 24
The Psychological and Counselling Services Centre: +48 694 711 731 |
University Ombudsman: website
Student Ombudsman: +48 602 688 113 | rps@samorzad.uw.edu.pl
Plenipotentiary for Equality: magdalena.michalowska@samorzad.uw.edu.pl